Historie

 In het jaar 2019 bestaat Fanfare Eendracht Dieteren 150 lange jaren. Jaren van voor- en tegenspoed maar altijd bleek het parool van de naam “Eendracht” weer sterk genoeg om ook na mindere tijden sterker dan ooit op te staan en naast het plezier van musiceren haar “taak” in de gemeenschap te volbrengen. Op het ogenblik staat de kwaliteit van de fanfare Eendracht op een vrij hoog peil op de schaal van 1-100. Laten we eens chronologisch, dus in tijdsvolgorde,het wel en wee van de vereniging volgen.

 Opgericht in de zomer van 1869 als zangkoor met 17 leden, groeide de vereniging in 1873 uit tot een instrumentale groep, onder leiding van de heer Winteraeken. Al gauw met enig succes want de kronieken vermelden optredens aan beide zijden van de Maas. Zo goed was men toen reeds dat Eendracht in Roermond op een festival als een van de betere verenigingen werd gekwalificeerd. Voorwaar niet mis voor die tijd.

 Vol goede moed organiseerde men in 1894 het 25 jarige jubileum en heel het dorp stond als een man achter hun “Fanfare” Dat het echter niet altijd halleluja was bleek in de beginjaren van de nieuwe eeuw. 1902 en 1904 staan als zeer zwarte bladzijden in de annalen van de vereniging. Zoals meestal op een dorp waren het onderlinge vetes en meningsverschillen die de fanfare bijna de das omdeden. In 1910 stapte de dirigent met een zestal “vrienden” op en lieten de vereniging in de steek. Ene Chr. Pesgens, koster en organist, nam het roer over en het “parool” Eendracht overwon deze zo moeilijke tijden. Toen in 1917 dhr Pesgens wegens gevorderde leeftijd het bijltje er noodgedwongen bij neer moest leggen kreeg dhr J. Slangen de dirigeerstok toebedeeld. 4 Jaar heeft deze gedirigeerd en zijn opvolger was dhr L.v.Neer uit Pey-Echt, die men na enige jaren echter wegens geldgebrek moest laten gaan. Dit was een erg donkere tijd voor de vereniging, want toen gold ook reeds dat men zonder geld niets kopen kon, ook geen leiding. Ook toen weer was het “parool” Eendracht, en eendrachtig klauterde men onder de bezielende leiding van de heer H.Rooyen, die unaniem tot dirigent werd gekozen, omhoog. De successen bleven niet uit en in 1924 kon men op een concours te Linne de 2e prijs wegslepen in de 3e afdeling. Dit succes bleek een grote stimulans voor de muzikanten van Eendracht en in 1929 vermelden de annalen een klinkend 60 jarig bestaansfeest. Helaas was het weer die zomer de grote spelbreker want op de geplande dag regende het pijpenstelen en een jaar later heeft men het feest nog maar eens dunnetjes overgedaan. Ondanks alles bleef er een stijgende lijn in de prestaties van de fanfare waar te nemen, want in 1932 ging men toch weer op concours, nu in Gestel-Eindhoven. Met een prachtige 1e prijs in de 2e afdeling keerde men trots als pauwen terug naar Dieteren. In 1933 kwam een nieuwe klap door het overlijden van de voorzitter dhr J.Mostard. Hij werd opgevolgd door dhr L.Lijnen, onder wiens voorzitterschap de vereniging gezapig voorthobbelde door economisch zeer armoedige tijden van werkeloosheid en uitzichtloosheid. In 1940 gebeurde misschien wel het onvermijdelijke. Hitler Duitsland verklaarde ook Nederland de oorlog en de bezetting van 5 lange jaren begon. In 1941 kreeg de fanfare opdracht zich aan te sluiten bij de nieuwe orde. Aan welks bevel men echter geen gehoor wenste te geven. De instrumenten doken onder en toen in 1945 de bevrijding kwam bleken er ocharm nog maar 4 bespeelbare instrumenten over te zijn gebleven. Dat de fanfare de Dieterdenaren nog altijd nauw aan het hart lagen bleek toen in augustus 1945 tijdens een feest er zo gul gedoneerd werd dat de fanfare in een klap uit de problemen was, Men kon opnieuw opstarten wat met groot enthousiasme dan ook gedaan werd.

 In 1948 kon men dhr Rooyen een geweldige huldiging brengen wegens zijn 25 jarig dirigentschap. Deze huldiging was dan ook terecht want door onvermoeibaar werken en stimuleren van de muzikanten steeg het peil steeds hoger en hoger. In 1949 werd dan ook op grootse wijze het 80 jarige bestaansfeest gevierd. De oudere dorpsgenoten geeft de gedachte aan dit feest nog altijd een warm gevoel: Parool “Eendrachtigheid.” Het enorm grote getal 80, aangebracht op de kerktoren getuigde dan ook van deze instelling. In enkele jaren van grote bloei werd Eendracht uitgenodigd concerten te verzorgen in o.a. Eindhoven, Sittard, Susteren, Neerpelt e.a. Aan alles komt een eind, zo ook aan de periode H. Rooyen en in 1954 gaf hij de dirigeerstok over aan dorpsgenoot en jarenlang muzikant van Eendracht W .Lijnen, de zoon van voorzitter L. Lijnen. In 1956 gaf dhr L Lijnen de voorzittershamer over aan dhr J Meuffels. De omstandigheden waren de vereniging niet gunstig gezind en het ging enigszins bergafwaarts met Eendracht. Redder in de nood was weer dhr. H Rooyen die de voorzittershamer en tevens de dirigeerstok ter hand nam. Het peil van de jaren 48 – 49- 50 had men niet kunnen handhaven, en het wachten was op betere tijden. Intussen had dhr G Hoorens de voorzittershamer overgenomen van dhr Rooyen en in 1960 gaf hij ook de dirigeerstok over aan de heer Knöpker uit Spaubeek. Met 27 leden was het toentertijd maar erg magertjes wat Eendracht te bieden had en om nieuw leven in de brouwerij te blazen werd in 1959 een drumband opgericht met als tamboer-maître dhr W. Schulpen. Waar eerst niet veel geloof aan gehecht werd, werd een succes en in 1961 werd een steuncomité opgericht met het doel: uniformen voor de muzikanten. Onder de leiding van dhr Thei Bocken werd keihard gewerkt en plotseling was het er weer: Het parool ”Eendracht” maakte zich weer meester van de Dieterse gemeenschap en de fanfare groeide weer uit naar 36 leden. In 1962 werd de harde arbeid en niet aflatende realiteit en de fanfare kreeg uniformen. Meteen werd men tot ver over de grens gevraagd te concerteren en optredens in o.a. Marcinelle, Charleroi, Visé, Rheidt, Hasselt en Verviers waren het gevolg.

 1963 werd een heel goed muziekjaar en de kwaliteit ging snel vooruit, het ledental groeide naar 44 en men nam deel aan optochten en verzorgde concerten in Nederland, België en Duitsland. 1964 bleek voor de fanfare een vruchtbaar jaar want de instrumenten werden geheel vernieuwd en het damescomité zag het levenslicht. Met een 1e prijs in de 1e afdeling tenslotte op een concours te Velden was het succes compleet Ook kreeg men een nieuwe voorzitter in de persoon van dhr Albert Mostard, die tevens voorzitter werd van de Maasgouw muziekfederatie. In 1966 werd pas op de plaats gemaakt doordat er weer een dirigentenwisseling plaats vond. Dhr Knöpker nam ontslag en werd opgevolgd door dhr Meeks uit Geleen onder wiens leiding de fanfare tot grote prestaties kwam. Immers toen hij met Eendracht in 1967 als eerste korps onder zijn leiding op concours ging behaalde men meteen de 1e prijs in de 1e afdeling met promotie. Dat was even wat, en alsof het niet op kon veroverde men in Echt op 26 november de kampioenswimpel in de 1e afdeling. Buiten kijf dat 16 september en 26 november 1967 nog steeds scherp gegrift staan in de hoofden van veel oudere muzikanten. Maar ook de drumband bleef gestadig voor successen zorgen en de vereniging bloeide. Zonder “Nachwuchs” is echter een vereniging gedoemd te verdwijnen. Dat laatste realiseerde men zich terdege en er werd serieus een begin gemaakt met de werving van “jong bloed”, en met een resultaat van een 12-tal jeugdigen hoefde men zich niet al te benauwd meer te maken voor de naaste toekomst. De blik was reeds steels gericht op het eeuwfeest in 1969 en de diverse comité”s werkten reeds onder hoogspanning. De oriëntatierit door het land van Swentibold ging voor de 5e keer van start en het damescomité zette reeds diverse activiteiten op touw. De drumband intussen behaalde diverse 1e prijzen en was dus ook al “op schot” De 1e eeuw moest men als een volwaardig korps volmaken. En dat lukte!

 1969, De heer Meeks nam ontslag en werd opgevolgd door dhr Peeters. Hij nam de taak op zich om het bereikte peil op muzikaal gebied te handhaven of zelfs te verbeteren. Gedachtig het aloude parool ”Eendracht” wist men ook dit te verwezenlijken. Het resultaat van deze inspanningen was dan ook merkbaar want te Ubachsberg werd op het concours van 1972 een mooie 1e prijs behaald. Dit bleek voor het korps een dusdanige stimulans dat er in de volgende jaren bij de Maasgouwtoernooien klinkende resultaten werden behaald. Toen het eenmaal op muzikaal gebied in orde was volgde nog veel meer. Nieuwe uniformen en een nieuw vaandel gaven nog meer cachet aan de vereniging en men zag “Eendracht “ graag jaarlijks verschijnen in optochten in o.a. Geleen, Maaseik, Berg a/d Maas, Hasselt, Gent en Susteren.

1974 -1975 waren enkele droevige jaren voor de vereniging omdat erevoorzitter L.Lijnen, en oud-voorzitter J Meuffels evenals oud -voorzitter G Hoorens en eredirigent H.Rooyen aan de gemeenschap ontvielen. Vier mannen die door hun niet aflatende ijver,bekwaamheid en zin voor “eendracht” hun stempel op de vereniging gedrukt hadden. In de tweede helft van de zeventiger jaren steeg het muzikale peil gestaag en ook de drumband liet zich hierin niet onbetuigd. Onder de gedreven leiding van dhr Theo Meuffels, zelf jarenlang slagwerker in de fanfare, boekte men het ene succes na het andere. In 1976, op het concours te Einighausen presteerde deze band het om een 1e prijs met promotie te verwerven. Afgevaardigd naar de Limburgse Kampioenschappen in Kerkrade bewees men dat het concoursresultaat geen toevalstreffer was geweest en de kampioenswimpel ging mee terug naar Dieteren. Voor de muziekopleidingen ging men over naar de streekmuziekschool Kreato uit Thorn waardoor de muzikale kennis behoorlijk werd uitgebreid.

 1978. Voor “Eendracht” een hectisch jaar ,” Een concoursjaar”. Na noeste arbeid, zweten en zwoegen kreeg men in Kerkrade loon naar werken. Het resultaat was een 1e prijs met promotie in de afdeling uitmuntendheid. Voortaan musiceerde “Eendracht “ in de ereafdeling. Het schitterende resultaat werd dan ook even fel gevierd als de eerdere voorbereiding. Concerten in binnen- en buitenland durfde men nu aan en Grevenmacher , Gressenich, Utrecht, Bad Hönningen en Echternach volgden. Alles goed en wel,maar hoe hoger op de muzikale ladder hoe hoger de kosten bleven stijgen en de bestuurders zochten naarstig naar nieuwe wegen om de kosten te kunnen bestrijden. Oude comités werden nieuw leven ingeblazen en nieuwe activiteiten ontplooid. Zo ontstond er de voorjaarsmarkt. Een zondag per jaar ergens in het voorjaar werd Dieteren omgetoverd in een groot marktplein. Aanvankelijk klein van opzet in de vorm van “Rommelmarkt” is ze intussen uitgegroeid tot een jaarlijks evenement waar uit de verre omtrek velen naar toe stromen om iets van hun gading te vinden, of om zo maar gezellig te vertoeven. Dit mede als gevolg van aardige nevenactiviteiten zoals een goed blaasorkest en optredens van Limburgse artiesten. Inmiddels aangekomen in 1982 moest de fanfare weer haar muzikale verplichtingen nakomen en op 10 oktober trok men vol goede moed naar Schinveld met in hun mars als verplicht werk “An Essex Ouverture” en als keuzewerk “Three Caprices for Band” en het resultaat mocht er zijn. 301 punten werden zomaar bij elkaar geblazen. En Dieteren kon lachen. Een half punt meer dan rivaal Roosteren. Dat had men hem toch maar even geflikt...

 1983, weer een triest jaar: beschermheer en voorzitter dhr Otten ontviel de vereniging en de voorzittershamer kwam in handen van dhr J Schmeits. Zelf bergen werk verzettend en zo het goede voorbeeld gevend probeerde deze toch de draad weer op te pakken voor wat betreft het parool ”Eendracht”. En niet zonder succes. Intussen liet de drumband zich ook niet onbetuigd en in Lottum sloegen de tamboers 290,5 punten bij elkaar. Wederom een 1e prijs en nu in de 1e divisie sectie A. Zo zoetjes aan werd weer aan concoursdeelname gedacht en het jaar 1986 geprikt. In eerste instantie verliepen de repetities voorspoedig totdat de dirigent dhr Peeters ziek werd en voor het ergste werd gevreesd. Geen deelname deze keer? Toch toog men met een minimum aan repetities (16 stuks) en een hart vol twijfel naar Horn, waar echter het onmogelijke mogelijk bleek. Haar naam weer eer aandoend behaalde men “eendrachtig” een 1e prijs met promotie naar de afdeling Superieur, en het feest daarna was wellicht het geweldigste uit de historie van de vereniging. Inmiddels, in de tweede helft van de tachtiger jaren, is Eendracht uitgegroeid tot een gezonde,evenwichtige vereniging die heel goed meedraait in de top van de amateur-muziekwereld. Inmiddels schrijven we 1989. Fanfare Eendracht bestaat 120 jaar en gelijk met dit feest viel onze vereniging ook de eer te beurt om in het jaar dat de federatie de Maasgouw 40 jaar bestaat staat, het 25 jarige jubileumtoernooi te mogen organiseren. Eendracht kon zich weer eens bewijzen en de hele Maasgouw was verbaasd over het organisatievermogen en de improvisatiekunst van de Dieterdenaren. Kortom, een spetterend feest voor alle dertien aangesloten verenigingen. Ook de drumband bleef maar grossieren in 1e prijzen. In 1989 in Panningen werden 308 punten bij elkaar getrommeld. Weer een geweldig resultaat voor Theo Meuffels en zijn mensen. Later in het jaar werden in Maasbracht nog eens 309 punten vergaard tijdens de Limburgse kampioenschappen.

 Toch dienden zich in de verte enigszins donkere wolken aan boven de vereniging. Hoe kon men blijven zorgen voor voldoende nieuwe aanwas. In het kleine Dieteren was geen plaats meer voor jongeren die hetzij gingen studeren of zich daarna noodgedwongen elders moesten vestigen. Het spook van de vergrijzing hing ook boven fanfare Eendracht. Met een goed jeugdbeleid echter kon er veel onheil worden voorkomen en bleef gelukkig het ledental op peil. Het was dan ook een gemotiveerde fanfare Eendracht die in 1990 naar het Mecc te Maastricht trok voor weer een concoursdeelname. Een dikke 1e prijs met 312 punten was het resultaat dat de fanfare behoorlijk wat goodwill had in Dieteren bleek wel uit de uitbundige ontvangst bij terugkeer uit Maastricht. Door de enorme inzet van bestuurslid Theo van Heel kon Fanfare Eendracht in die tijd een eigen home betrekken in de vorm van een flinke loods en werkruimte. Deze ruimte is intussen meer geworden en de wekelijkse repetities kunnen hier plaats vinden. Dat scheelt enorm in de slijtage aan het instrumentarium nu er niet meer zoveel mee gesleept hoeft te worden. Na het succes in Maastricht vond dhr Peeters het in 1991 tijd om afscheid te nemen van Fanfare Eendracht. Twee decennia lang was de fanfare uitgegroeid tot een top–orkest , en ofschoon niet meer actief als dirigent kon hij Eendracht niet vergeten en stelde zich beschikbaar voor aanvullende jeugdopleiding. Na naarstig zoeken bleek de heer M.Vanderhoven de geschikte persoon om de dirigeerstok te gaan hanteren en bracht wat meer “Schwung” in het orkest.

 En de drumband raasde verder op de weg naar successen. In Panningen werd in 1992 in de eerste divisie A-a met 306 punten een 1e prijs met promotie in de wacht gesleept. En in datzelfde jaar in november te Heel het Limburgs kampioenschap. Een groots jaar dus.

 1992. Ook het jaar dat de fanfare door omstandigheden haar voorzitter kwijtraakte. Het vele werk en gezondheidsredenen noopten dhr Jan Schmeits de voorzittershamer neer te leggen. Na een tijd lang verweest te zijn geweest werd dhr Theo v Heel bereid gevonden de voorzittershamer tijdelijk over te nemen. Dat tijdelijke zou echter 4 jaren gaan duren. Alsof het succes nog niet groot genoeg was veroverde de drumband in 1993 ook nog het Nederlands kampioenschap te Rucphen. 1994 diende zich aan en het 125 jarige bestaan ging de geschiedenis in als de Diëctra-feesten. Tjeuke zag het levenslicht en een 5 daags feest ging van start. Het hoogtepunt op muzikaal gebied was wel de uitvoering van “De slag bij Waterloo” voor deze gelegenheid gearrangeerd door dirigent Michel Vanderhoven, en uitgevoerd door 4 muziekkorpsen.nl. Fanfare Eendracht, fanfare St Joseph Buchten,Kon fanfare St Dionisius Opoeteren en Kon.harmonie St Hubertus Heukelom/Riemst. Schutterij St Stephanus Dietereen, enige kamerschutters uit Holtum en de politiehondenvereniging uit Dieteren verleenden ook hun medewerking. Een spektakel dat heden nog vaak besproken wordt onder de fanfareleden. In 1995 kon de dirigent dhr M. Vanderhoven zijn werk bij het Belgische leger als lid van “De Gidsen” niet meer combineren met het dirigentschap en noodgedwongen moest hij, zij het met pijn in het hart, afscheid nemen van Fanfare Eendracht. Dhr Frans Hendrikx nam het roer over en onder zijn leiding werd de muzikaliteit enorm uitgebreid. Het korps groeide naar een ongekende volwassenheid en bewees dit door o.a in Luxemburg een prachtige tweede prijs weg te slepen. De eerste prijs ging verloren door “Zeitüberschreitung”. Voor het publiek echter niet en de dag erna in de grote tent stal “Eendracht” eenvoudig de show, en was de grote morele winnaar. We schrijven 1996 als Eendracht op zondag 27 oktober weer ten strijde trekt voor een volgend concours. Ditmaal in Venlo in de Maaspoort, 319 punten maar liefst werden er verdiend. Een heel dikke 1e prijs. Steeds verder bouwend aan de muzikaliteit en verdere volwassenheid van de muzikanten bewees Frans Hendrikx op het goede spoor te zitten toen hij in 1998 in Horst Meterik op het Tielen-toernooi in een big-bandopstelling een spetterend optreden verzorgde met als resultaat een prachtige 2e plek achter streekgenoot De Maasoever.

 René Keulers, inmiddels instructeur van de drumband nam in 1998 deel aan het bondsconcours Er brak weer een periode aan van wees zijn voor de fanfare. Hoe moest men aan een voorzitter komen? Er was voor deze, blijkbaar zware functie geen kandidaat en bestuurslid Lion Wagemans werd voorlopig aangesteld als woordvoerder van het bestuur. Zo moest men in 1999 het 130 jarige bestaansfeest van de fanfare en het 40 jarige jubileum van de drumband organiseren zonder voorzitter. Dat het desondanks mogelijk was een goed feest op touw te zetten demonstreerde Eendracht weer eens door het aloude parool eendrachtigheid en het werd een groot succes. Ook op muzikaal gebied, want in samenwerking met harmonie De drie Horens werd een promsconcert gegeven om U tegen te zeggen. Doorstomend naar het jaar 2001 kan er weer opgelucht adem gehaald worden. Eindelijk had de fanfare weer een voorzitter. Dhr Theo Meuffels, verlost van zijn beslommeringen bij zijn vroegere werkgever, vond nu tijd om het roer in handen te nemen en werd unaniem begroet als de nieuwe voorzitter. Oktober van dat jaar was het voor de fanfare weer tijd voor concoursdeelname. Dat de vele inspanningen van dirigent en leden zijn vruchten afwierp bewees het resultaat. Met 329 behaalde punten mocht men zich gerust tot de top van de blaasmuziekkorpsen rekenen. Zaak is nu om het behaalde peil te blijven handhaven, hetgeen mogelijk is als het aloude parool Eendracht gestand wordt gedaan. Het bewijs hiervan kon men aflezen aan de resultaten op de Maasgouwtoernooien in de volgende jaren. 2002 in Nieuwstadt en 2003 in Elsloo waren de predikaten zoals verwacht “Zeer goed”. De drumband , reeds enige jaren onder leiding van dhr H.Cosemans, behaalde op het bondsconcours te Nieuwstadt 90 punten in de 3e divisie sectie A2. Dat was een 1e prijs met promotie en lof der jury. Eén van haar leden, Lars v/d Oever, werd in 2001 Nederlands kampioen solisten .Een prachtig resultaat. Een 1e prijs met lof der jury.

In de jaren 2002, 2003, 2004 en 2005 herhaalde Lars van den Oever zijn kunststukje. Het was bijna gewoon geworden dat Lars Nederlands Kampioen zou worden, maar het blijft toch uniek om dit 5 jaar achter elkaar te presteren. In 2004 maakte hij wel deel uit van een duo. Op melodisch slagwerk werd de titel behaald samen met Floor Hoorens. In het hetzelfde jaar 2004 was de vereniging ook weer toe aan een jubileumfeest. 5 jaar bleken zo weer om te zijn. 135 jaar Fanfare, 45 jaar Drumband en alweer 40 jaar Damescomité. Voorwaar respectabele jubilea voor een dorpsvereniging.

In het najaar werd dit gevierd met een jubileumfeest met deelname van onder andere de Janse Bagge Bend en op zondag de Black Hills Countryband. Op de vrijdag was er de bijbehorende receptie met een wel erg bijzondere jubilea. Zonder afbreuk te doen aan alle jubilarissen zijn speciaal vernoemenswaardig het 75 jarig lidmaatschap van spelend lid Sjér Lijnen en het benoemen van Jan Schmeits tot lid van bijzondere verdienste van onze vereniging.

Wat ook zeker vermeld kan worden is de scores op het jaarlijkse Maasgouwtoernooi. Vanaf 2001 was er 3 jaar achter elkaar een dubbele zeer goed. Iets wat weinig verenigingen in de regio de Fanfare en Drumband konden nadoen.

In het jaar 2006 stond de concoursdeelname van de Fanfare in de planning. De voorbereiding was gestart maar werd abrupt onderbroken door het afscheid van dirigent Frans Hendriks. Frans had vrij onverwacht aangegeven dat hij niet meer als dirigent verbonden zou zijn aan onze vereniging. Na 10 jaar zeer trouwe dienst kon men daar gezamenlijk begrip voor hebben, maar moest er wel een keuze gemaakt worden naar de korte toekomst. Zou men de concoursdeelname een jaartje uitstellen of was er een mogelijkheid om een enthousiaste dirigent te vinden die paste binnen het profiel van de vereniging en die ook de uitdaging wou aangaan om in driekwart jaar de Fanfare klaar te stomen voor betreffende concoursdeelname. In de persoon van Maurice Daemen werd deze enthousiaste dirigent gevonden en werd er met volle overtuiging toegewerkt naar de concoursdeelname in oktober. Met een resultaat van 90,5 punt en het predikaat lof der jury kan men terugkijken op een knappe prestatie.

Sinds 2007 zijn veel van onze leden en vrijwilligers te vinden in Landgraaf tijdens het Pinkpop weekend. Met vele handen wordt er sindsdien jaarlijks een dranktent gerund en dat naar volle tevredenheid van onze penningmeester en de organisatie van Pinkpop. Sinds het eerste jaar zijn er dan ook al vele memorabele momenten voorbij gekomen. Momenten die we graag onder de aanwezige willen houden.

2007 is ook het jaar waarin we afscheid moesten nemen van onze nestor Sjer Lijnen. 78 jaar lidmaatschap is een mooie mijlpaal. Na het overlijden van Sjer hebben we als Fanfare tijdens de zeswekendienst muzikaal afscheid genomen. In ditzelfde jaar werd er ook een nieuw lid van verdiensten benoemd. Wil Dullens was 60 jaar lid van de vereniging. Waarvan 34 jaar als Bestuurslid en 23 jaar als secretaris. Zeer verdienstelijke jaartallen waarmee het meer dan terecht was dat Wil werd opgenomen in het rijtje bij Thei van Heel en Jan Schmeits.

Het jaar 2008 was er belangrijk jaar binnen de vereniging. In het najaar zou de Drumband op concours gaan onder leiding van een echte teambouwer Hub Cosemans. Maar ook een jaar waarop Theo Meuffels een waardige opvolger vond in de rol van voorzitter van de club in Paul Opgenort. Paul was geheel ongekend in de muzikale wereld, maar des te meer in het sturing geven aan een team. Vanuit zijn rol binnen defensie was Paul meer dan gewend om iets voor de volle 100% aan te pakken. Dat heeft de vereniging geweten. Het benoemde concours van de Drumband werd een zeer mooie muzikale reis. Met een hechte groep werd er muzeik gemaakt zoals het bedoeld is. Vanuit het hart werd er een echte teamprestatie geleverd. Het werd een onvergetelijke ervaring die eindige in 92,42 punten, een eerste prijs met lof der jury en een rondgang door Dieteren onder een hele vroege najaars sneeuwbui. Al met al onvergetelijke ervaringen.

En zo waren we weer 5 jaar verder en was er het in 2009 weer tijd voor het volgende jubileumfeest. 140 jaar Fanfare, 50 jaar Drumband en 45 jaar Damescomité. Het werd passend gevierd in het najaar in ons Gemeenschapshuis de Koppel. De Fanfare verzorgde twee concert avonden mmv de musicalster Susan Seegers. Een mooie happening waarvan nu nog filmpjes rondzweven op you tube. De Drumband had op de zondag een reünie dag gepland die werd opgeluisterd door een samengestelde Reünie drumband. Vele (oud) leden hadden de weg naar Dieteren weer gevonden, en zo werd het een zeer gezellig samenzijn van oud gediende, waarbij vele sterke verhalen boven tafel werden gehaald. Zeker Leo Custers die vanaf de start (dus reeds 50 jaar) lid is van de Drumband moet dit als één grote flashback hebben ervaren. Mooi was ook dat bij dit jubileum de drie tambour-maîtres van de gehele 50 jaar Drumband (zijnde Wil Schulpen, Theo Meuffels en Hans van den Oever) voorop liepen in de serenade.

De vele jeugdleden die in deze periode bij de vereniging waren opgegroeid hadden met wisselend succes het muzikale pas bewandeld. Waar vanuit de vereniging veel energie en geld in de opleiding werd gestoken gaf dit ook op een breder vlak succes. Vele van de (jeugd)leden waren rond de carnavals periode ook muzikaal actief wat heeft geleid tot diverse Zaate Hermeniekes in het Deeterse landj. Eén van deze herriemeniekes, zijnde Jonk Vleisj was zelfs zo vooruitstrevend dat ze twee keer het LKZH konden winnen. Een eerste keer in het jaar 2009 wat resulteerde in een grote organisatie in het LKZH 2010. Vele handen maakte hierin licht werk. Naast dit mooie resultaat voor deze club jeugdigen kunnen we ook wel vaststellen dat deze vriendengroep ook een stabiele groep muzikanten voor onze vereniging heeft opgeleverd. Twee vliegen in één klap zouden we kunnen zeggen. Vanuit de jeugdopleiding waren er in 2010 en 2011 ook nog eens mooie resultaten met de Nederlands Kampioenschappen solisten van Stephan Geelen (2x) en Niels Eberson.

Intussen gingen de resultaten bij het Maasgouwtoernooi gewoon door in 2011 werd ook weer een dubbele zeer goed gescoord. 2011 was, naast een concoursjaar voor de Fanfare, ook het jaar waarin we afscheid moesten nemen van ons lid van bijzondere verdiensten Wil Dullens. Ruim 65 jaar was ie lid geweest van onze vereniging. In het najaar was het aan de Fanfare om muzikaal te pieken. Op het bondsconcours in het Parkstad theater in Heerlen werd onder leiding van Maurice Daemen een mooi resultaat behaald met 88,83 punten, een zeer mooie eerste prijs. Volwaar een mooi resultaat voor deze dorpsvereniging.

In het jaar 2011 naderde bij de Drumband het einde van het tijdperk olv Hub Cosemans. Een tijdperk waarin er vele muzikale en sociale hoogtepunten werden gevierd. Op het Champagneconcert van 2012 werd er dan ook waardig afscheid genomen van Hub en werd hij opgevolgd door Rico Stevens.

De voorjaarsmarkt van 2012 zal de geschiedenis ingaan als één van de koudste edities. Het was dat jaar verre van terassjesweer. Een herhaling van zetten vond plaats op het Nederlands Kampioenschap solisten. Ook in 2012 waren er weer twee Nederlands Kampioenen en wel Jeroen van Buggenum en wederom Stephan Geelen.

Maurice Daemen had aangekondigd dat hij een nieuwe uitdaging wou aangaan op de vaste repetitiedag van de Fanfare. Hij besloot dan ook te gaan stoppen als dirigent. Terugkijkend op een mooie muzikale periode koos de vereniging nu voor een jonge enthousiaste dirigent als opvolger, Bart Deckers.

Zo komen we aan in een veranderend tijdterp. De samenleving veranderd, veel mensen zijn minder betrokken bij het gemiddelde verenigingsleven, de lagere school in Dieteren sluit haar deuren, etc.. Situaties die ook voelbaar zijn binnen Fanfare Eendracht Dieteren. Muzikaal staat het allemaal prima. Maar met name het aantrekken van nieuwe jeugdleden en vrijwilligers wordt een uitdaging. Oudere leden stromen uit en de nieuwe aanwas droogt op. Een algemeen beeld bij heel veel (muziek)verenigingen. We mogen ons gelukkig prijzen dat veel leden een sterke band met de vereniging en elkaar hebben waardoor het decennia richting het 150 jarig jubileum volstaat in zeer mooie muzikale resultaten. Naast de jaarlijkse deelnames aan het Maasgouwtoernooi waren ook de Music@Deetere concerten een groot succes. Van 80 beats arround the world tot Top2000. Vele muziekgenres komen voorbij en het wordt iedere editie weer enorm gewaardeerd door het publiek.

Eind 2013 moesten we helaas afscheid nemen van onze oud voorzitter en lid van bijzondere verdiensten Thei van Heel. Iemand die zeer veel voor de vereniging heeft betekend. Naast zijn jarenlange bestuurslidmaatschap en invulling van de voorzittersrol was Thei de grote animator en oprichter van ons huidige verenigingsgebouw de Wiejerd. Een thuishonk waar we als vereniging enorm mee zijn verwend. Het wegvallen van Thei viel de vereniging zwaar en op vele plaatsen moesten nieuwe vrijwilligers opstaan om de achtergebleven open plaatsen in te vullen. Gelukkig verliep dit voorspoedig. In de persoon van Lei Raemaekers diende zich ook een nieuw lid van bijzondere verdiensten aan. Lei moest helaas beslissen om te stoppen met muziek maken en kon terugkijken op een mooie ere lijst binnen onze vereniging. Bestuurslid, marktmeester bij de Voorjaarsmarkt, mede-organisator bij vele (jubileum)feesten.

Onder leiding van Rico Stevens ging de Drumband in 2014 op bondsconcours. Een muzikaal traject van hoog niveau. Het mondde uit in een super muzikaal optreden dat werd beoordeeld met 95.92 punten, 1ste prijs met lof der jury, ongekend. Het was mede voldoende voor het binnenhalen van de titel Limburgs Kampioen. In 2016 werd Rico Stevens als instructeur opgevolgd door Stan Beckers.

De Fanfare ging dit traject aan in het jaar 2016. Onder leiding van dirigent Bart Deckers werd ook dit een intensieve periode naar een muzikaal hoogtepunt. Tenminste dat is natuurlijk de intentie bij het vrij maken van zoveel vrije tijd en extra energie om op het puntje van de stoel te zitten bij het daadwerkelijke concert in de Oranjerie in Roermond. Het is dan zaak om de muzikale puzzel als groep in elkaar te laten vallen. Dit lukte en het resultaat van 90 punten en ook een 1ste prijs met lof der jury gaf veel reden tot feesten.

Zo werden in die jaren vele muzikale hoogtepunten aan het aanwezige publiek ten gehore gebracht en stond onze naam toch wel bekend voor goede en mooie muziek. Voor een groot gedeelte natuurlijk de basis van een muziekvereniging. Maar ook sociaal heeft de vereniging natuurlijk een grote rol in het leven van de leden en ook binnen de gemeenschap Dieteren. Veel lief en leed wordt er toch gedeeld voor en na het muziek maken. Of het nu de Drumband, Fanfare of Jeugdfanfare is overal hebben we toch te maken met mensen. Ook de ondersteunende comités als het Damescomité, Voorjaarsmarktcomité en de vele vrijwilligers helpen mee aan het voorbestaan van de vereniging. Maar ook zij zullen een sociale binding herkennen die alleen binnen een vereniging is terug te vinden. Hiermee heeft Fanfare Eendracht Dieteren een stevige basis maar zullen er naar de toekomst toch ook voldoende hobbels genomen moeten worden. De afnemende hoeveelheid inwoners in Dieteren, het niet meer hebben van een eigen school om zo kinderen beter en gerichter enthousiast te maken, de sociale invulling van vrije tijd bij de zoektocht naar vrijwilligers en de financiële uitdaging zijn daar enkele van. Maar ook deze uitdagingen kunnen we aangaan vanuit de wetenschap dat er in de 150 jarige geschiedenis die we in 2019 mogen vieren is gebleken dat ook lastige periodes worden overwonnen en dat we kunnen kijken naar een vereniging die met trots dit jubileum mag vieren.